Psychosynteza to podejście do poradnictwa, psychoterapii i psychologii, które oferuje różnorodne teorie psychologiczne i transpersonalne oraz metody terapeutyczne przeznaczone do rozwoju osobistego i duchowego.

Zostało opracowane przez włoskiego psychiatrę, Roberto Assagioli, w odpowiedzi na psychoanalizę – główne podejście w ówczesnej psychologii, które przedstawiało ludzi jako „maszyny” napędzane wyłącznie przez siły nieświadomości. Chociaż Assagioli początkowo praktykował psychoanalizę, wkrótce skrytykował ją za skupianie się wyłącznie na negatywnych sferach podświadomości, wyrażając potrzebę integracji wszystkich części ludzkiej natury, w tym naszych ukrytych zdolności i wyższych wartości.

Assagioli wyróżnił psychosyntezę personalną i transpersonalną, sugerując, że ta pierwsza ułatwia rozwój zdrowej i zrównoważonej osobowości na wielu różnych poziomach, w tym mentalnym, emocjonalnym i społecznym, podczas gdy ta druga wykracza poza nią, aby zapewnić możliwość poznania głębszego znaczenia i połączenia się z Jaźnią, ludźmi wokół nas i życiem ogólnie. W tym sensie może mieć zastosowanie do wielu różnych problemów i potrzeb klientów przychodzących na terapię.

W praktyce, psychosynteza obejmuje zarówno dialog między klientem a terapeutą jak również psychoanalizę, samopoznanie z włączeniem świadomych i nieświadomych części osobowości, medytację, techniki wizualizacji, prowadzenie dziennika i kreatywne ćwiczenia, które mogą przyczynić się do wewnętrznego przebudzenia i doświadczenia siebie jako istoty bardziej autentycznej. Obejmuje eksplorację przeszłości i wszelkich stłumionych emocji ujawniających się w teraźniejszości wraz z wieloma problematycznymi objawami wpływającymi na codzienne życie, oraz eksplorację przyszłości, która niesie możliwość postępu i transformacji.